Hebt u uit onverwachtse hoek, wel eens een klap in uw gezicht gekregen? Een die u totaal niet verwacht en niet voor mogelijk had gehouden. Nu, die nieuwe ervaring heb ik inmiddels op mijn conto bijgeschreven. Genietend van het prachtige lenteweer had ik het snode plan opgevat om een prachtige witte Persicaria campanulata, duizendknoop, een ander plaatsje te gunnen. Door het seizoen heen en op de goede locatie groeit deze vaste plant uit tot een reus van wel 1,50 meter hoog. Hiermee overvleugelt hij alles wat in zijn nabijheid staat. Dat is niet erg, maar in mijn geval was hij eigenlijk wel erg nadrukkelijk aanwezig. Daarom had ik een ander plekje voor hem in gedachten. Omdat zijn wortelgestel zwaar is, wilde ik hem rondom uit steken. Gewapend met een spade begon ik aan het karwei. Op een of andere manier zette ik zoveel kracht, dat de steel opeens in tweeën brak. Als een elastiek vloog hij tegen mijn gezicht met alle gevolgen van dien: een bloedende wang en trillende handen. Gelukkig liep het allemaal goed af, maar hieruit blijkt maar weer, dat een ongeluk in een klein hoekje zit en dat je zelfs niet op een steel kunt vertrouwen. Natuurlijk was ik zelf schuldig aan het voorval, want zoals ik ergens las: ‘u mag niet wrikken, maar u moet de wortels steken en zorgen dat u de steel niet haaks belast!’. Een spade is een steekijzer, maar geen breekijzer: http://natuurwerk.blogspot.nl/p/gereedschapde-spade-steken-of-breken.html, ja, ja….
De duizendknoop die er ook niets aan kan doen, staat op zijn nieuwe plek. Ik hoop dat hij goed aan zal slaan. Het is namelijk een plant die hele seizoen attractief is. Verder is het volop genieten in de tuin. Door het ongewoon mooie lenteweer loopt de natuur minstens vier weken vooruit. Vorig jaar op 16 april heb ik foto’s van de tuin gemaakt en daarop is te zien, dat de natuur heel langzaam op gang begint te komen. Alles was nog bijna kaal en slechts hier en daar was wat jong groen te zien. De toestand van de tuin nu is gelijk aan die van half mei in het afgelopen jaar, alleen bloeit er nu mogelijk nog meer, dan toen. Camellia, Viburnum, Ceanothus, noem ze maar op, zijn een lust voor het oog. Ik zag zelfs al twee gele rozen bijna in bloei. Ook de eerste luizen steken hier en daar hun kop al weer op, maar die nemen we maar voor lief!
Anneke
T @blikopdetuin
Blik op de tuin – Vragen kunt u stellen via: info@westland.groei.nl; activiteiten van Groei en Bloei afdeling Westland vindt u op: westland.groei.nl.